![پورعلی گنجی: قویتر از قبل به تیم ملی بر می گردم]()
تهران – ایرنا – در حالی که کشتی کشورمان در سال ۲۰۲۱ و با وجود ویروس کرونا، عملکرد نسبتا مطلوبی در المپیک داشت و در جهانی نروژ نیز یک رکورد تاریخی را در کسب مدال طلا در آزاد و فرنگی از خود به جای گذاشت، علاقمندان منتظر تکرار این افتخارآفرینی‌ها در سال ۲۰۲۲ هستند.
به گزارش ایرنا، عده‌ای از کارشناسان و منتقدان اعتقاد دارند که مسابقات جهانی نروژ که حدودا ۲ ماه پس از بازهای المپیک توکیو برگزار شد را همانند سایر مسابقات پس از المپیک برای پوست‌اندازی و جوان‌گرایی بود و تیم‌ها با همه قدرت و توانایی‌های خودشان در جهانی نروژ شرکت نداشتند و معمولان در پیکارهای‌های جهانی سال‌های بعد از المپیک با قدرت ظاهر می‌شوند. که البته موضوع پوست‌اندازی و حضور نفرات جوان‌تر در بین تیم‌های پرقدرت جهان در نروژ مشهود بود با این وجود همه منتظر محک جدی کشتی ایران در سال ۲۰۲۲ هستند، به ویژه که کشتی ایران با چالش بزرگی به نام فاصله بسیار کم بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو چین و رقابت‌های جهانی صربستان روبرور است.
پیکارهای کشتی آزاد و فرنگی قهرمانی جهان روزهای ۱۹ تا ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ در بلگراد پایتخت صربستان و بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو چین نیز روزهای ۱۹ تا ۳۰ مهر ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد و این موضوع مشکلات زیادی را برای کشورهای آسیایی به خصوص ایران، قزاقستان، ازبکستان، هند، ژاپن، کره‌جنوبی، قرقیزستان که چشم به مدال‌های بازی‌های آسیایی و قهرمانی جهان دوخته‌اند، ایجاد کرده است و به همین دلیل فدراسیون کشتی به همراه کادر فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی در تدارک اعزام ۲ تیم متفاوت به این ۲ رویداد مهم است.
از المپیک توکیو که گذر کنیم، کسب طلای محمدرضا گرایی و برنز محمدهادی ساروی نجات بخش محمد بنا در کشتی فرنگی شد، هرچند که این مربی پیش از این نیز نتایج بسیار درخشانی را در المپیک لندن از خود به جای گذشته بود اما پس از رقابت‌های جهانی نروژ و کسب افتخارات تاریخی در آن، از گزند انتقادات و گلایه‌های شاگردان خود همچون قاسم رضایی، امید نوروزی و سعید عبدولی به دور نماند و انتقادات آنان نسبت به چرخه انتخابی که هیچ ضمانت اجرایی برای مدعیان نداشت، کادر فنی و حتی فدارسیون را با چالش جدیدی روبرو ساخت.
با این وجود کشتی با مشکلات مالی زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و اعتبارات بخش دولتی نیز محدود است و این همین امر ثابت شد که «علیرضا دبیر» باید مانند پیشینیان خود دست بر زانوی خود بگذارد و بتواند بودجه لازم را برای حمایت از تیم‌های ملی فراهم کند.
اما بر هیچکس پوشیده نیست که علیرضا دبیر در حدود ۳۰ ماه گذشته تمام توان خود را برای ارتقاء کشتی گذاشته و پول خوبی را به کشتی کشور از منابع مختلف تزریق کرده تا کشتی صاحب امکانات و ابزار لازم برای موفقیت در میادین پیش رو باشد.
اینکه آیا رئیس فدراسیون می‌تواند این راه دشوار و سخت را به همین صورت ادامه دهد یا نه، موضوعی است که شرط موفقیت تیم‌های ملی را تضمین خواهد کرد. چرا که اجرای چرخه انتخابی تیم ملی به صورت کامل و اعزام تیم‌های رده‌های سنی مختلف به تورنمنت‌های بین‌المللی، رقابت‌های قاره‌ای و جهانی، پس از مدت یکسال تعطیلی کامل به دلیل شیوع کرونا و برگزاری اردوهای مختلف هزینه‌های بسیار سرسام‌آوری را روی دوش کشتی می‌گذارد که شاید نزدیک به ۱۵۰ میلیارد تومان برآورد شود.
حال به نظر می‌رسد، حاشیه‌های بوجود آمده بین رئیس فدراسیون کشتی با وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک، دغدغه تأمین منابع برای کشتی و همچنین ۲ آوردگاه بسیار دشوار بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو چین و رقابت‌های جهانی صربستان چالش بسیار بزرگی پیش پای رئیس فدراسیون باشد که رییس فدراسیون سخت در تلاش است برای گذر از این آزمایش سخت، همه همت خود را برای عبور از مشکلات مالی بکار بگیرد.
نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است